مرا به پند فرومایه جان خود مگزای ...

...

او که بی دلیل

مرا به درآمدن آفتاب امید میدهد ،

ابله دلسوز ساده ایست

که نمیداند

نومیدی سرآغاز دانایی آدمی ست .

...

" سید علی صالحی "